Ang aking mga magulang

Ang aking mga magulang

Sila ang aking inspirasyon sa aking pag-aaral

Sila ang iniisip ko kapag tinatamad akong mag-aral

At pag naiisip kong sila’y naghihirap ng husto

Para lang mabigyan kami ng sapat na baon, pambayad ng twisyon,

at mapakain sa isang araw ng tatlong beses

lalo ko pang pinagbubutihan ang aking pag-aaral

aaminin ko, lagimg nag aaway ang aking magulang

sa kadahilanang bisyo ng aking ita’y

problema sa pera, sa alak, at pati na rin sa pambabae

lahat na ata ng bisyo, ay natikman na ng aking itay

kaya huwag ng magtaka

kung hindi ko gaanong nakakasama

sa anumang okasyon,

at sa oras na hindi kami nagtatagal na kami lang dalawa

Dahil sa nakikita kong sinasaktan niya ang akng ina’y

Hindi man sa pisikal na pananakit, kung hindi sa emosyonal

Laging umiiyak tuwing pinagtataasan ni itay ng boses si inay

Lalo na pag galit na wala namang dapat ika galet

Nag away ang aking inay at itay

Noong pitong gulang palang ako. Lasing na naman si itay

 ‘bakit lasing ka na naman?!’ sabi ng inay. Nagsimula na silang magtalo

 sa dahilan na lagi sigurong nagsasalita si inay, kaya lalong uminit ang ulo ni itay

natutulog kaming magkakapatid

 biglang lumakas ng lumakas ang boses nila

at nagising kame, iyak ako ng iyak

kinuha ako ng aking inay, nagtago kame sa halaman

hinahanap kame ng itay at pag nakita kame

paniguradong masasaktan niya ang aking inay

pasasalamat sa diyos ng hindi kame nakita ni itay

dali-dali kaming pumunta sa tita ko at doon muna nagpalipas ng gabi

Dahil sa kagi na lang silang nag aaway

Muntikan na silang maghiwalay

Ngunit sabi nang inay

Kung hindi lang sa aming kanyang mga anak, matagal na kaming naghiwalay

Nagpapasalamat ako nang lubos sa aking inay

Hindi niya pinabayaan na mawalan kami ng itay

Ayaw niyang lumaki kami ng walang itay

Kahit lagi siyang umiiyak dahil kay itay

Alam kong sawang-sawa na si inay

Sa ginagawa sa kanya ng itay

Ngunit laging tinitiis ni inay ang lahat ng sakit

Sapagkat kame ang kanyang laging iniisip

Mula noon hanggang ngayon

Mula nung ako’y bata pa hanggang ngayon

Na malaki na kame at may isip na

Hindi pa rin maiiwasan ang kanilang pag aaway

Nag away na naman sila

Kasalukuyan kong nag aaral ng sekondarya

At nang pag-uwi ko sa bahay, bigla akong nagulat

Dahil pinapatago niya ang mga itak, at bigla na lang umalis ang inay

Palagi na lang silang nag-aaway

Dahil sap era nag-aaway,

Dahil sa babae nag-aaway

Sawa na akong nakakarinig sa mga away nila

May mga araw nga na nasagot ko sila

Dahilan na palagi silang nag-aaway

Pag nag aaway sila , mas gusto ko pang making ng mga musika

Kaysa sa naririnig ko ang mga boses nila

Yung bang malayo kana sa kanila dahilan ng ika’y naka boarding

Ilang araw ka lang umuuwi

Tapos kinabukasan nag aaway na naman sila

Minsan ka na nga lang umuwi tapos ganyan pa ang makikita mo sa kanila

Mula nung bata pa ako, boses na nila ang aking naririnig 

Nasanay na lang siguro kame sa kanila

Kaya kung mag-aaway man sila ngayon

Hindi na kame magtataka sa kanila

Dahil nasanay na kame

Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayong

Matatanda na kame, nag-aaway pa rin sila

Naiisip ko nga kung hindi sila nahihiya sa amin

Aalis ako sa bahay, nag aaway sila

Pag dating ko sa bahay, nag aaway pa rin sila

Pero hanggang ngayon, parang hindi na sila masyadong nag aaway

Hindi tulad nang dati, walang araw na hindi sila mag aaway

Pag may nakikita akong masayang pamilya

Na hindi nag aaway ang kanilang mga magulang

Naiinggit ako, buti pa sila hindi nag aaway

Sana ganyan na lang din ang mga maguklang ko yung hindi nag aaway.

Ang aking Buhay na Hindi Malilimutan

Ang aking buhay na hindi malilimutan

Ang una sa lahat ako’y

Magpapakilala at ibabahagi

Ang aking buhay sa inyo na lagi

Kong dala-dala at hindi makakalimutan

Ang aking pangalan ay itatago ko sa pongalang Jessa

Labing anim na taong gulang

Sa ika-8 ng nobyembre ako’y maglalabing pitong gulang

At kasalukuyang kong nag-aaral sa unibersidad ng Magalang

Ang aking mga kapatid ay nakapagtapos na ng pag-aaral

Subalit ang isa ay nakapagtapos lang siya ng sekondarya

Ngunit kahit sekondarya lang ang natapos niya

Nagsisikap pa rin siya na matulungan ang aming pamilya

Nakapagtapos ng kolehiyo ang aking pangalawang kapatid

Sa kursong HRM, sa dalawang taon lamang

Nang naka graduate na siya agad-agad siyang

Nagpunta sa manila para maghanap ng trabaho

At ang nkatatanda kong kapatid na babae

Kasalukuyan pa niyang nag-aaral ng kolehiyo

Edukasyon din ang kanyang kurso

Dahil iyon ang gusto ng aming mga magulang

Sa totoo lang hindi naman tlaga edukasyon

Ang gusto naming kurso

Ngunit wala kaming magagawa

Sapagkat sila ang aming magulang

Alam ko para amin din iyon

Dahil alam nila na mataas ang sahod ng isang guro

At hindi lang iyon, makakatulong din ito sa mga bata

Na hangad nilang makapag-aral

Hindi ko pa nakikita ang aking sarili

Na nagtuturo bilang isang guro

Hindi rin siguro magtatagal

Matututunan rin naming mahalin ang aming kurso

Sabi nga nila “tanging edukasyon lamang ang maaaring

Ipamana ng inyong mga magulang sa inyo ng pang habang-buhay

 at walang makakakuha ninu man” kaya ngayo lalo ko pang mabuti

ang aking pag-aaral para makapagtapos ng pag-aaral,

para makapag trabaho ng matiwasay

 at makatulong sa aking mga magulang

ang tanging hanaad lang sa atin ng ating mga magulang

 makapag-aral at makapagtapos ng pag-aaral

dahil kapag nakapagtapos ka ng pag-aaral

 magbubunga lahat ang inyong paghihirap

kapag ikaw ay nagsikap ng husto

kaligayahan at kaginhawaan ng buhay

ang naghihintay sa inyong kinabukasan

 dahil sa iyong pagsisikap at paghihirap

 ika’y mabibiyayaan ng masaganang buhay

at maginhawang buhay

talambuhay

Masaya ako sa araw na ito dahil may nabasa ako na higit pa sa totoo

Isang talambuhay na nakapangyayari sa realidad

pag aari ng isang dalaga  aking hindi pa man nakikilala

Mula sa kanyang kwento ako’y napa ibig

Tila walang tugma at walang pigil

Tinatawag niya itong tula na patungkol sa kanyang sarili

Labis kong ikinagagalak ng makitaan ko ang kanyang pagkatao

Na inumpisahan niya sa kanyang pagpapakatotoo

Masalimuot, mahirap, mga bahagi ng buhay na tila kahit sino pa man ata sa atin ay meron tayo

Selos , pangungumpara bahagi ng salita na madalas mong Makkiita sa isang istorya ng pamilya

Barkada, pag ibig bagay na hindi pwedeng wala ninuman

Sa sulat niyang iyon nag uugat ng aral ang kanyang pag titiis….

Pero hindi lang iyon hawak ko ngayon ang magandang buhay na kanyang isinalaysay

Sa mga araw na maganda , masalimuot at higit sa lahat bagay na hindi niya malilimutan lalo na sa mga tanong niya sa kanyang pamilya na nagpaiyak ng kaonte sa aking mga mata

Ginagawa ko ngayon ay parang walang tugma , Malaya ako nakakapag isip Malaya kong pinipili ang makasulat ng ganito hiniling ko lang ang oras at pag unawa niyo

Kung gusto mong malaman ang kanyang nais

Basahin mo ang aking pag ibig

Ilalathala ko ito sa ilang mga sandali…